Ara ara hepimizin önüne geliyor değil mi? Uzun süren ilişkilerin yıprandığına, tükendiğine, aşkı ve heyecanı bitirdiğine dair yazılar, anekdotlar, “özlü sözler”…

 

Doğru tarafları yok değil. Uzun süren ilişkilerde tarafların birbirine daha hesapsız konuşması ya da birbirlerini “cepte görmesi” işin içine girince elbette bazı şeyler değişiyor ama bu kötüye gidiyor demek mi? Bir şeylerin değişmesi baktığın açıyla ilgili olarak kötü veya değildir.

 

Rahat ol sevgili okur sana “bardağın ne kadarı dolu” muhabbeti yapmıycam ancak izin verirsen “uzun süreli ilişkilerle” ilgili kendi bakış açımı paylaşmak isterim. Hem de maddeler halinde…

 

Neyi sevdiğini bilir. Nasıl bir restorana gitmekten hoşlandığını, ne yemek isteyeceğini, ne içmekten zevk aldığını, nasıl bir tatilden memnun kalacağını, nelere alerjin olduğunu, nelere sinirlendiğini, neyi beğenip neden nefret ettiğini.

 

Sana “senin seveceğin bir yer değil” diyebilen biriyle birlikte olmak büyük rahatlıktır.

 

En sevimsiz ve berbat halini dahi görmüş ve buna rağmen yanında kalmaya devam etmiş biriyle olmak büyük rahatlıktır.

 

Hastasın diye görüşemediğin biri yerine hastasın diye sana sıcak su torbası hazırlayan, ilaçlarını getiren biriyle olmak büyük huzur ve mutluluktur.

 

“Acaba bunu yer mi?” diye düşünmek yerine “buna bayılır!”diyebilmek büyük rahatlıktır.

 

“İşin acemisi” taklidi yapmak yerine neden hoşlandığını açıkça söyleyerek sevişmek büyük rahatlıktır.

 

Senin neden hoşlandığını bilerek sana dokunan biriyle olmak ise büyük keyiftir.

 

Onun neden hoşlanacağını bilerek dokunmak büyük eğlencedir.

 

Beraber yaşlanmak güzel bir şeydir.

 

Belki ilk günkü gibi kalbin ağzından çıkacakmış gibi olmaz (her iki taraf için de) ama yerini daha derin bir şey alır.

 

Tek kelime etmeden yan yana oturup kitap okuyabilirsiniz ve kimse diğerinin bunu “yanlış değerlendireceğinden” endişe etmez. Sürekli birbirinizi oyalamak durumunda değilsinizdir. Birlikte hiçbir şey yapmadan durmanın, kafa dinlemenin tadını çıkarırsınız. Kimse kimseye “neden sustun?” demez.

 

Yalnız uyanmamak iyidir.

 

Suratında komik bir sırıtışla, elinde kahve, karman çorman saçlarına bakıp sana “korkunç görünüyorsun” diyebilen ve bunu “iyi manada” söylediğini bildiğin biriyle uyanmak iyidir. Bilirsin, “istersen biraz daha uyu demeye çalışıyordur”.

 

Aradan geçen yıllar ilişkiye düşman değil, dosttur. Taraflardan biri manda değilse tanımak insanları birbirinden uzaklaştırmaz aksine yaklaştırır.

 

O yüzden uzun ilişkiler ve tükenen sevgiler hakkında okuduklarınıza inanmayın. O sevgiler kısa da sürse bitecekmiş bence. Doğru kişiler bir araya gelememiş belli ki…

 

Doğru kişiyle birlikteyseniz eğer, uzun süren bir birliktelikten daha güzel ne olabilir?

 

Hayatınızdaki insanla yıl almaktan korkmayın.