Beni düşün sevgili okur. Tamam, aramız iyi biliyorum ama dürüst olalım. Hızlı sinirlenen, huysuz, dediğim dedik, hatta bazen okura karşı bile “Sen gelsene benle biraz dışarı” tadında, çoğu zaman ağzından çıkanı kulağı duymayan, denge engelli bir insanım. Şimdi beni al, götür 65 yaşına bırak. Aynı anda bir omzumu bir de kalçamı kır. Hastaneye yatır. Bir […]
Her iş gibi bizim işimiz de dışarıdan göründüğünden ibaret değil. Çok yorucu, üzücü ve hırpalayıcı tarafları var. Bir kere medya başlı başına yırtıcı bir sektör olduğu için inan sevgili okur “Ben napıyorum? Bir köye gitmeli, domates biber ekmeli.” dediğim zamanlar hiç de az değil. Ancak, okur buluşmaları bu işi yapılır kılan, köye yerleşmemizi -en azından […]
Fal, falcılık, su, kahve, bırt, cırt… Bunlardan bahsetmiyorum, hatta korkarım. Mümkün olduğunca uzak dururum çünkü birisinin kalkıp bana “Biliyor musun, çok sevdiğin biri öleceeekkkk” deme ihtimali bile beni bu tip kişi ve “kurumlardan” uzak tutar. Bir de her ne kadar belli etmesem de (saç, baş, makyaj) Allah korkusu olan bir insan olarak, ne bileyim, geleceği […]
Korkma sevgili okur, karne yazısı yazıp seni bayıltmayı ben de istemiyorum. Eminim ziyadesiyle karnesi zayıf gelen çocuklarınızı kırbaçlamamanız gerektiğini okumuşsunuzdur. Ancak biten dönemin ardından elde ne var hesabı da yapmamız lazım birlikte. Çoğunuz biliyor, bu sene oğlumu Fransızca ağırlıklı eğitim veren ve okulda uyulması gereken kuralları bize kitapçık halinde takdim eden, hayli disiplinli bir okula […]
Beni eski ve yakın tanıyanlar bilir. Ben bir şeyi can-ı yürekten yapıyorsam dibini bulmayı severim. Yani tadını çıkarırım, abartırım. Ve o hevesle yaptığım şey her ne ise, bozanı da affetmem… Misal; düğünüm. O kadar özen, bözen hazırlandım. İkram edilecek yemekleri bile önceden gidip yedim, tadına baktım o vaziyetteyim. Yer içime sindi, gelinliğim tam istediğim gibi […]
Erkeklerin üreme ve işeme prosesinde kullandıkları organlarıyla özel bir ilişkileri olduğunu anladığımda ilkokul 4 ya da 5. sınıftaydım. Annemin çoğu zaman bana dediği gibi; “Senin aklın yok mu?” dediğim sınıf arkadaşım ağzından leblebi tozu püskürterek “Vaaar” deyip kel alaka bir bölgeyi işaret ettiğinde durdum… Ve her normal çocuk gibi “ehihehehi” deyip gülerek kaçmak yerine (o […]
Hayatımda telefon konuşmaları büyük önem taşıyor. Bak sevgili okur, ben mimik ve jest kullanabildiğim yüz yüze ilişkilerde dahi sorun üzerine sorun yaşıyorum. O halde dur ve düşün. Çok acayip bir iş temposu, halinden çok memnun okurlar, hiç memnun olmayan okurlar, yazılması gereken yazılar, çözülmesi gereken röportajlar, toplantılar, organizasyonlar, kampanyalar, yardım işleri, devlet işleri, verilmesi gereken […]
İş hayatı biraz da resmiyet demek öyle değil mi sevgili okur? Adap, yol, yordam bilmek, ağzından çıkanı duymak demek. Tamam, bizim sektör devlet dairesi gibi değil, hani arz-talep sistemi daha özel sektörel ilerliyor ancak yine de resmiyet yapmamız ya da “ağır abla” takılmamız gereken anlarda yok değil. Ben de elimden geleni yapıyorum bu hususta. Cidden… […]
Bir şeyi ilk nasıl öğrenirseniz hep öyle hatırlarsınız. Bu yüzden, üzerinden defalarca “geçilmiş” ve “görülmüş” gündem konularından yazmamayı tercih ediyorum. O konuda ya ilk gün yazacaksın, baktın “çiğnendi” duracaksın. Sen “görmeyeceksin” o haberi. Kimi okur senin durumu umursamadığını düşünür kimi konu hakkında çok radikal fikirlerin olduğu için görüşünü kendine sakladığını. Oysa basit bir şekilde, duruyorsundur […]
8 bilemedin 9 yaşındaydım. Bütün hafta Cumartesi günü annemden alacağım harçlığın hayaliyle geçmişti. Elmas Büfe’ye gidecektim kardeşimle. Islak hamburger, sosisli sandviç ve limonata alacaktım. Haftanın bir günü abur cubur yememize izin vardı ve o zamanlar ıslak hamburger abur cubur sayılıyordu. İştahsız ve çelimsiz bir çocuktum. Annem üzülüyordu ve sırf bu yüzden hamburger yememe izin veriyordu. […]
