İşyerleri kuralları ile bir bütündür. Nerede çalışırsanız çalışın belli sınırlar çizilir ve bunlara

uymanız beklenir. Benim eskiden çalıştığım yerde çok kural vardı.  Öyle her ayakkabı giyilmezdi, dekolte yasaktı… Buna bozulan bir kız arkadaşım başka bir grupta işe başladığı gün insan kaynaklarından “çok renkli tokalar takamayacağı ve kolsuz gömlek giyemeyeceğine” dair bir yazı aldığını söylemişti. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak böyle birşeydi.

Ben buraya ilk geldiğimde;

Pınar (Yazıcı): Yaka kartın yok, seni durdurup yaka kartını sorarlarsa “ben yazarım bana kart çıkmadı” diyeceksin

Ben: …..

Pınar: Elinde yiyecek ve içecekle ortalıkda gezmeyeceksin, asansöre binmeyeceksin

Ben: ……

Pınar: Parmak arası terlik yok, erkek olsan bermuda da yoktu

Ben: ……

Pınar: Akıllı oluyoruz, derli toplu duruyoruz, anlaştık mı?

Ben: Sen bana volta alanını göster bir de, sonra tamamım ben

Pınar: Yersiz espri yapmıyoruz bir de. Bu çok mühim!

Benim kurallarla aramın çok iyi olmadığını söylemiştim değil mi? Ancak söz konusu kural şık giyinmekse bana uyar. Yine de adı kural olunca…

Pınar ile asansörde:

Ben: Yani diyelim ki benim elimde tost var şuan, ne var yani?

Pınar: Hayır

Ben: Ya da parmak arası terlik üzeri billabong şort giymişim, yani burdan çıkıp havuza gidicem mesela, kime ne yani?

Pınar: Hayır

Ben: Ya da param yok belki, bi tane terliğim var o da parmak arası, o halde ne? Tüm kazandığımı köydeki aileme yolluyorum belki, kim biliyor?

Pınar: Yalan da yasak

Asansörün kapısı açılır ve içeri iki büyük partinin çok tanınan iki belediye başkanı girerler. Balçiçek Pamir’e konuk olacaklarmış.

Balçiçek: Çok sıkışık olmayacaksa biz de gelelim

Ben: Tabi buyrun

Başkanlar: Merhaba arkadaşlar

Ben: Merhaba

Pınar: Merhaba

…….. (sessizlik)

Onlar indikten sonra:

Pınar: Anladın mı şimdi niye?

Ben: ……

Pınar: İşte böyle durumlarda elimizde yemeklerle kokular içinde kalmayalım diye. Üstümüz başımız derli toplu olsun diye

Ben: Haaa, evet, iki Başkan da gözlerini ayakkabılarımdan alamadılar çünkü dimi?

Kurallar ve kaideler işyerleri için normaldir. Farklı yerlerde çalışmış biri olarak bu kadarını söyleyebilirim. Ancak gizlice kırabiliyorsanız mesele yok.

Yol-1: İçeceğinizi açmadan önce katınıza çıkarken bluzunuzun içine saklayın. Soğuk kolayı içinize atınca biraz göbeğiniz donuyor ama olsun.

Yol-2: Yiyeceğinizi kuşku uyandırmayacak şık bir torbaya koyun. Mesela pahalı bir dükkanın ayakkabı torbası çok uygun. Sanki yolda düz giymiş topuklularınızı yanınıza almış gibi yapın.

Yol-3: Erkek çalışanlar için bayan çalışma arkadaşlarının çantaları mübahtır. (Cüppeli Ahmet Hoca gibi hissettim kendimi)

Yol-4: Toro’ya giderken Starbucks bardağı ile binadan çıkabilirsiniz. (bu madde Ciner Medya çalışanlarına özel)

Ebelenirseniz bu sayfa kendini imha edecek ve hiçbirinizi tanımıyorum. Zaten hiçkimse bu saçmalığı Nüzvik’te okuduğunuza inanmayacağı için ben rahatım valla, siz düşünün.

Kurallar iyidir aslında. Ne kadar çok kural varsa o kadar büyük yerde çalışıyorsunuz demektir. Amerika’da gönüllü olarak hayvanat bahçesinde çalışıyordum (iddialıyım ya, mümkün olan en kısa sürede mümkün olan en iyi aksan derdine düşmüştüm o zaman da). Benim görevim penguenlerin olduğu bölüme hortum tutarak penguen kakalarını temizlemekti. Birtek kural vardı, kakalı çizmelerle (basıyorsunuz bazen kazayla) ortalıkta dolanmamak. Bugün birden (1) fazla kuralı olan bir yerde çalışıyorsam ve o kurallarda da “kaka” kelimesi geçmiyorsa , terfi ettim demektir!